DÜNYA İNSANI

Vurulduk güvene inancýmýzdan,
Vurulduk itikada saygýmýzdan ve sol yanýmýzdan
Vardý hamurumuzda, inanç öz suyumuzda
Ve birde yanýlmak olmazsa olmazýmýz da....

Sorarým þimdi kendime suç sevgide mi,
Sevgiyle gizlenen iki yüzlü nefrette mi
Sebilse yalanlar methiyeler dilde ise gani,
Sözü kutsal bilen kalp inanmasa mýydý yani?

Ne çok yaklaþtý bu elim kýyamet,
Korkarým sebebi hakikate ihanet
Ne kadar çok verirsen o kadar az icabet,
Neme lazýmcýlar iþte hep buna sebep...

Akýldan geçenler hemen gerçekleþebilse,
Ayakta kalamazdý dünya bu kadar zulme
Ama biliyorum ki kalmaz bu ahlar yerde,
Aldattýðý kadar aldanacak þu aldatan zümre...

Yazmadýk sitemli sözler yaþanmasa vefasýzlýk,
Yaþatýlmasaydý da keþke bizde yazmasaydýk
Yarýpta bakamazdýk ki kapler içine,
Yaratan inan insana diyordu, inandýk insandýk iþte...

Zehra Asuman







Sosyal Medyada Paylaşın: