bugün pazar, seni çok özledim demeyeceðim. bir bir düþüyor takvimden yapraklar, gönül limanýna uðramýyor sevda vapurlarý. sessiz sedasýz çekip gidiyor þarkýlar, adýnla adýma hayat vermiyor tesadüf kuþlarý. kýrýldým,acýyan tüm yanlarýmdan, yoðruldum karasýnda acziyetin. içimde bilmediðim birþey var, adýný koyamýyorum, yokluðun mu yoksa sen misin ? coþkundum,duruldum, uçarý idim bir körpe serçe gibi, kendi intiharýmda boðuldum. sýcak ekmek kokusu, þadýrvanda sus sesleri, biraz istanbul biraz hüzün denizi.. ah benim yadigarým, gözlerimde perdesin. kýlavuz olmuþ kalbim, bilmiyorum ki neredesin ?
bugün pazar, seni çok özledim demeyeceðim. bir tütüne sarýp içimi, koyup ardýmda tüm mehrimi, baðýþlayýp yorgun dudaklara nefesimi.. gideceðim. bugün pazar, ve sen yoksun sevdiðim. unutulmak da biraz ateþ gönül coðrafyasýnda, özlemek kadar.
- abdullah cemek
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdullah Cemek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.