SÜRGÜN KALMIŞ GİDERLER...

SÜRGÜN KALMIÞ GÝDERLER...

Bana ah çektiren ahu dilberler,
Salýnarak nazlýca, suya giderler,
Ne bahtýma güldü,nede üzerler,
Ezasýný,sevdasýný almýþ giderler...

Yol bulmuþ akmýþ gönlüme acý,
Zannetme taþýnýr bu aþkýn tacý,
Kardeþini bilmez,tanýmaz bacý,
Ýçime dert, bela salmýþ giderler...

Tenhada gezsem olmam teselli,
Kurtuluþ olmaz bundan besbelli,
Saçlarý at yelelidir, ipekten telli,
Rüzgarlara karþý,uçmuþ giderler...

Ayakta fistan,mor bir kumaþtan,
Ela gözlerinden, çizilmiþ kaþtan,
Ben garibaný da çýkarmýþ baþtan,
Ardý sýra, sürükleyip de giderler...

Yüreðim ellerine geçirmiþ canan,
Ölsem de geçmem bilesin, inan,
Ellerimde kalan bu tende bir can,
Onu da heybesine almýþ giderler...

Hayatýnda açmýþtýr yeni sekmeyi,
Unutmuþ kalbime diken ekmeyi,
Bahane eylemiþ basmýþ tekmeyi,
Yollarýna çýkanlarý ezmiþ giderler...

Kara baht,kara gün dostu olamaz,
Tencere misaldir,kapak bulamaz,
Dünyada gülmese orda gülemez,
Ýçlerinde bin türlü dertle giderler...

Þeyhim;Derki azýcýktýr müþkülüm,
Yar imame ben ucunda püskülüm,
Ol lalezarýn bahçesinde bir gülüm,
Topraðýnda sürgün kalmýþ,giderler...

Nurettin GÜLBEY
Saat : 21.16
17.11.2016
Yalova




Sosyal Medyada Paylaşın: