Yalnýzlýðýn ikrarý Tüm kaldýrýmlara lanetin Yemin ve yalan Nasýl ki ruhu sarsan kerih suretlerle cevrilisin Karardýðýnda kuyu ulaþýlmaz derin...
Geceyi ayaklarýnda piç etmiþ adam Dizime kadar eðildim bükük belim Devasa yokluðunda varlýðýný alnýma mýhlarken Hakkýnda konuþmaktan býktýðýmýz hayat kadar anlamsýzsa gelecek Ayrý geçen her an Ýçimize iþleyecek... Söküp aþkýn iliðini diktim göðsüme þan diye Sakin huzurlu ermiþim þimdi Ayna da sen aksi de sen Gördüklerin görmediklerinin öncesidir Nihayetinde kalbimde Nihayetinde aklýmda Hiç çýkmayacak
Her günün tan yerinde dusen yüzüm Belki de artýk ölmek gerek Boynum boðazým kana ya da mora Anlaþýlmaz dileklerim hor görülen sevdamla Ýctigimiz sudan geçtim Çektiðimiz havadan biraz Gülen göz aðlayandan efdaldir de Akþamýma daraðacý Geceme uðunan umutsuzluk yas benim Say ki yoktum yaþamadýk hiç Ya da varken öpülesi bir ölmek gerek Hoþça kal iki gözüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
amelie poulain Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.