Geceye and içen bir fedai olmak Ya da günü unutmak için uykucu ...
Korkuyorum... Gecenin karanlýðýndan Ortaya cikan vehim dolu golgelerden Yalnýz gercekten bi baþýma yolda olmaktan O otobüsün tekerleri ýslak zeminde dönerken Aklýmý zorlayanlardan Ayný hal üzre dört numaralý koltukta Kalbimi yoranlardan
Ummaktan Düþleyen bi kadýn olmaktan Umduðunu bulamamaktan Düþ bozan bi yara olmaktan
Ýnancý yitirmekten deðil artýk Bulmayý istememekten Gece yeter mi korkularýmý dindirmeye
Artýk uyuyamýyorum
Üþüyen gozlerini ört üstüme
Sosyal Medyada Paylaşın:
amelie poulain Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.