YARENLER...---MUTSUZLUK TÜRKÜSÜ ÇALMA KIZIM...
YARENLER...
Dost bilip selamýn alýp gidenler,
Sohbetleri bolca olur, yarenler,
Gül verir, atmaz onlar dikenler,
Dokunuþu yolca olur, yarenler...
Sevgileri gerçek,yüzleri hoþtur,
Ötesini bile düþünmek boþtur,
Gayesiz ömrünü habire koþtur,
Dünyalýða arka döner, yarenler...
Zor zaman onlar için, kaftandýr,
Yaþamakta giriþli,çýkýþlý handýr,
Kötü güne can,ve de dermandýr,
Sabrý mekanýnda dener,yarenler...
Gönlüce yaþar durur her zaman,
Lüzumlu olamaz ki mal ile imkan,
Hakka borçludur, sadece bir can,
Gerisini teferruat sayar, yarenler...
Güvenmez evlada,mal ile mülke,
Deðiþmez insanlýðýný altýna,kürke,
Kandýrýlmaz ayaðýna,serilse Ülke,
Rabbine yaklaþýr anar, yarenler...
Þeyhim;Derki buda benim,sözüm,
Yaþadým bir ömür görüyor gözüm,
Boynumda kefenim,elimde sazým,
Çalýp söylemesini de bilir,yarenler...
Nurettin GÜLBEY
Saat : 15.07
13.11.2016
Yalova
MUTSUZLUK TÜRKÜSÜ ÇALMA KIZIM...
Mutsuzluk türküsü,hep çalma kýzým,
Dindir yüreðindekini, bitsin bu sýzýn,
Yoksa ne baharýn kalýr, nedeki yazýn,
Zaten,parçalý bir yürekle, kalýrsýn sefil...
Yar deyip kandýrma, her sevdiklerin,
Sevda denilen þey, mühim ve derin,
Yaþamadýn sen yavrum,daha beterin,
Düþtüðün hallere bak,bulamazsýn kefil...
Aþk imiþ,meþk iþmiþ sen geç bunlarý,
Bal için daldan dala, konar imiþ Arý,
Geniþlikte Aðrý Daðýndan indirir karý,
Dar günde ortalarda kalýrsýn, bak bil...
Canýmdýr,cicimdir unutulur bunlar,
Bu uðurda yanmýþtýr, nicedir canlar,
Yýkýlmýþ ev barklar,hamamlar,hanlar,
Otur yazýlmýþ sayfalarý,baþtan sen sil...
Þeyhim;Derki ben büyükten al öðüt,
Susuz kalsa,dalýndan sarkamaz söðüt,
Ne gerilerde kal, nede ileriye çok git,
Hikayede okuduðuna,benzemez nesil...
Nurettin GÜLBEY
Saat : 15.37
13.11.2016
Yalova
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin GÜLBEY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.