MADDE
Her olmazý seçip oldun mu hiç?
Sarartýp gülüþünü doldun mu?
Kanat bileklerin huzur dolsun,
Artýk bildikleri o son yolsun!
Tesiri geçer sabah gülüþleri için,
Gece koynuna sýðýþýr tek madde.
Umut sana her þey kadar uzak, keyif;
Son hamle.
Adaleti þaþar sönüþ seyrinde gülümse,
Dünya o karanlýk odada ki gülüþte.
Damar sýzar ince bir titreyiþle.
Sana kafa deðil o cümle.
Ciðerlerimi çalýyorum kapattýðým ömürden,
Aðlamam kimse görmesin içimde...
Bu kez soluk yiter genizde.
Sokaklar kadar aydýnlýðým gecede...
Tanrý biraz torpil geçse de öldürse.
Yaþam sevinçlerim sapar dönüþte...
Hava soður bir can yine üþürde.
Zaman dünden beri ölmüyor.
Hayattan tehlikeli deðil her madde.
Ýnsan dolu þehirler kadar öfkeli deðil.
Bize zula kalsa temenni gülüþler.
Hata bu gün deðil, sevinme!
Ahh!
Beynimden aþaðý kuþlar uçuþuyor.
Bembeyaz göçmen kuþlarý...
Sonra yere düþen beden sahipsiz...
Akbabalar ten yutuyor.
Ruh nakli geçirsem olacak iþ deðil.
Beni komple deðiþtirin.
Tutunacak her dal kýrýlmaya mahkumsa,
Ya dallarý budayýn, ya beni temizleyin!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Faruk Pehlevi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.