Bir adý daha var Ýlla’nýn… Siz bilmeyin
Kör uyanýyor kýþlýk duygularým,
Uyunamamýþ gecelerde
Saðýr kalkýyor diþlenmiþ çarþaflarým
Sesin gecenin üçü Ýlla…
Çekiçle örs arasýnda
Yüzün ertesi günümün mecmuasý
Ön yüzleri kýrýlýyor bakadurduðum aynalarýmýn,
Gözlerim darmadaðýn
Yüzüm düþüyor sabaha kýrýklýklarla
Düðümlü bir mendil oluyorum,
Hüzün demlerken iki dilim açlýðým
Bayramlýk alýnmamýþ çocuklarla
Kýrk kapýda kýrk kilitsin Ýlla,
Alçak sesle konuþulmuþ odalarda
Meselayým sanki seninle,
Sözün gelimi
Gücüme gidiyor bir daha,
Iþýklarý yakmadan sarýlmýþlýklarým
Yaðmurlu bir,
Öðleden sonrasý oluyorum
Yaðmur yüzlü kýzlarýn
Bir kitap olsam keþke diyorum,
Taþ mekteplerde
Ya da bir tüy kalemi
Boþ sanýlan sayfalarýn
Dününe uzanabilsem ahlarýnýn,
Yetmeyen boyumla
Sana deðmesinler diye Ýlla
On üç kere kýskansam,
A ile baþlayan elleri
B leri üç kere,
Ýki þehrin,
Dört bir yanýnda
Bana aydýnlýkta sarýlsan,
Hep sonra
Alsan bekaretini onlardan,
Versen bana Ýlla
Bereli dünlerinin merhemi gibi,
Sür diyorum beni her yanýna Ýlla
Ya da beþ yerimden býçakla,
Eski þarkýlarýn nakaratlarýyla
Ya da…
Hadi gel de,
Derinden çekilmiþ bir of la
Ýsminden kuþ yapayým,
Hazeran sandalyeli masamda
Uçayým,
Seviyor demeyi ezberlettiðim papatyalarýmla
Suadiyekasýmikibinonaltý
Demir Mutlugil