Ýnce belden bir âhenkle kývrýlarak, bükülerek, Ýmbiklerden süzülerek, bin naz ile gel güzelim, Kýzýl zülfü, göz üstüne iþmar gibi dökülerek Etrafýna mavi boncuk daðýtarak gül güzelim.
Bir âteþîn bakýþýnla, yandý gönlüm, düþtü nâre, Gül kokan ten, al dudaklar, elâ gözler hâre hâre... Bir çaresiz dert ki sevdan, söyle, eðer buysa çâre Gönlüm senin mülkün olsun, hep orada kal güzelim.
Bûselerin, gece selâm, sabahlarý veda olsun, Her geliþin, gönül kubbem için hoþ bir sedâ olsun. Sevdan beni öldürse de, bu can sana fedâ olsun O can zaten sana vurgun, iþ ki iste, al güzelim.
Dillerden hiç düþmeyecek aþk dolu bir þarkýsýn sen Aþk, birlikte okunursa, ne de güzel olur, bilsen.... Mýzrap senin ellerinde, âhenkli bir meþk istersen Ne naðmeler var gönlümde, vur mýzrabý, çal güzelim.
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.