Üþümüþ akþamlarýn feryadýný yaþ(z)ýyorum: Tekil zamirlerin im bildiði Sýð düzenekte.
Namlusundayým yüreðin, Kenetli düþ/üþ/lerde bellediðim tedirginliði Yine arbede yükümlerde.
Çoðul bir özne adeta: Kýsýk, kem gözlerin Tuttuðu yas’ýn devre arasý: Nöbetini yýðdýðým tümcelerde, Gafil avlandýðým aslýnda Benliðin tüm periþanlýðý.
Bir yerlere yetiþme telaþý/m ya da Yetiþmeme tüm o metazori izleklerde: Tek yürek adeta, Ýstilasý sevdanýn, Fazlasýyla pervasýz olsam da zaman zaman…
Göstermelik bir mutluluk Peyda olan onca badire Ve mevta fiiller Tutuklu avuçlarýmda.
Bir yakam yaþ, Diðer yakam yas; Ýstanbul gibiyim hanidir, Ýki yakasýný bir araya getiremememin Getirdiði eziklikle; Gömerken çocuk yanýmý, Baþýmý yaslamaktan geri duramadýðým Yamacýna...
Sonlara mý meftunum ne? Her son’u umut bildiðim, Her umudu yek… Türeyen hüznüm ise asýlý yeknesak bir tümcede, Epeydir ruhani bir coþkuda, Terk edilmiþliðimi içerken O pür-ü pak lehçede, Konduramazken adýný Hele ki yok mu o boyutsuzluðun peþrevi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.