KEŞİŞİN GÜNCESİNİ OKUYORUM ŞİMDİ...

Muteber aþklarýn çetelesinde
Ýflah olmamýþ bir gölgeye verilen müebbet.
Muðlâk bir sancýnýn kopçasý yine
Ömre teðet geçen bir kelamda saklý yitik özlemlerim,
Þeceresinde infilak eden bir yüreðin arka sokaðý adeta
Sahiplenilmemiþliði rükû eden bir niyazda
Darmaduman þehrin umudu.

Baþaklarda gizil oysa
Doðmamýþ çocuðun bahtýna yazýlý fermaný
Tokalaþtýðým dünlerin pervasýzlýðýnda
Gizli bir özneyim,
Sanrýlarýn ikbalinde onca teferruatý hatmederken þarký.

Keþiþin güncesini okuyorum þimdi,
Kaçak bir gölgeyim ve ihbar edilmenin telaþý,
Hayli sakýncalý bir tezahür tüm yalýtýlmýþlýðýn isyaný,
Meylederken ilk dizede
Aklýn hükümranlýðýnda kýsýk bir lehçe,
Doyumsuz gönlün ettiði feragati de gizliyorum hanidir
Ve gizleniyorum cebimde sayýsýz safsata mý da,
Adý olmayan adamlarýn bakýþýnda kirli bir isyana
Denk düþmenin günahý mý yoksa
Ertelediklerimin piþmanlýðý?

Hani olur da telaþla evrilirim,
Kýblemde tutuklu sevdamý ellere veririm:
Demedim, say ve gördüðünü de unut,
Sakla sen sakil adýmý ve koy cebine ardýndan
Yumul en yakýn köþeye ve savur göklere
Aþkýný, isyanýný;
Unutma Tanrý’dan dileyeceðin affýný da.

Hüznümü savsaklarým ben;
Sen merak etme,
Düþtüm yakandan
Oysa gözümden düþendi sevdan,
Kimseler de bilmedi bu aþkýn zafiyetini.
Hor gördüðün en ham meyveyim,
Ereceðim hidayetin kim bilir hangi duraðýndayým?

Ben, ben olalý sensizleþtikçe devran;
Sen ezelden yitik bir kelam,
Demediklerimle yaþýyorum;
Dediklerimle yadsýyorum
Ve püskürtüyorum evrenin kirini,
Arýndýðým bir lisanda tutturduðum
En acýklý þarký:
Adýný unuttuðum anlamsýzlýðýn
Anlam olmayý dilediðim sair gölgelerin,
Bir an evvel kavuþmayý dilediðim:
Yitip gitmelerin tecellisi belli ki tek tesellim…

Sosyal Medyada Paylaşın: