pe
Neredesin?
Girmediðim sokak,
Çalmadýðým kapý kalmadý koca þehirde
Her önüme gelene seni sordum dilim kuruyana kadar
Dað, taþ yoruldu; ayak izimin yükünden
Çoktan aþtým ben çoktan aklýn çizgisinden.
Neredesin?
Düþüncem firari
Kelimem mesnetsiz
Savruk bakýþlarým yýrtýyor her bir yeri
“Mahallenin delisi” diyorlar artýk bana,
Bohçasýndan çýkmamýþ küfürlerle taþlýyorlar bedenimi
Neredesin?
Ne rüzgâr ferahlatýyor gönlümü?
Ne azgýn dalgasýna takýldýðým sular.
Çýksam mý? Diyorum; göðün yedinci katýna
Ýnsem mi? Yedi kat yerin dibine
Bilmiyorum,
Mecnun’un çölünde durakladý ömrüm
Neredesin?
Bu kaçýncý kýþ sensiz geçen,
Bu kaçýncý zemheri,
Herkes sýcak sobasýnýn baþýnda
Koyun koyuna
Ben; sensizliðin halkasýnda eriyorum.
Kavruk soðuklarýn ayazýnda terliyorum.
Duygularým yalýn ayak,
Darmadaðýn sürdürüyor arayýþlarýný
Kar yakýyor ayaklarýmý.
Neredesin?
Bilsem ki yaþýyorsun…
Bilsem ki soluðun karýþmýþ rüzgârlara,
Fark etmez baþka gülizardan gül toplamýþsýn,
Fark etmez gündüzü sen almýþsýn, geceler bana kalmýþ
Ýnan sevdiðim üzülmem,
Ýnan kar yakmaz, çöl üþütmez,
Bahar ellerimde kavrulmaz o zaman
Ýstersen ben görmeyeyim eller söylesin yaþadýðýný
Koparýp veririm yüreðimi parça parça
Her yýldýza, her aðaca, her kuþa,
Müjdem olur.
Neredesin?
27.11.2006
perihan dirican
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.