Gecenin sessizliði boðar beni
Alýþýk deðilim böyle terk edilmelere
Saatin akreple yelkovaný durmuþ
Býçak sýrtý zamanlardayým
Kanýyor yaram acým çok taze
Elimdeki kadehi kaçýncý kez yudumluyorum
Aynalara bakmaya yok yüzün
Aynalarda kýrýlýr birgün
Çýkar ortaya gerçekler
Rüzgar olur fýrtýna biçersin
Ýþte o zaman sen de anlarsýn
Gerçek aþklarýn masallar da yaþanmadýðýný
Susarsýn
Gözlerin aðýrlaþýr avuçlarýnýn arasýnda
Mevsimin ilk karý yaðar yüreðine
Ayaz kesmiþ gecelerde titrersin
Gözlerin duvarda ki saate kayar
Hasretin ateþi yakar ayak uçlarýný
Günahlarýmýn kefareti olsun dersin bedenim
Nisan yaðmurlarý arýndýrmaz günahlarýný
Kýrk tas su döksen de nafile
Ýçindeki çocuk aðlar sessizce
Sürgünlere uðurlarsýn istemeden geçmiþini
Giden geri gelir mi
Umutlar bir kere körelmeye görsün
Bilmiyorum
Geldiðinde yeþerir mi umutlar
Dal kýrýldý bir kere
Gözyaþlarým gibi son yaprakta düþecek
Ben senin uðruna nelerden vazgeçerim de
Acaba sen bir hiç uðruna
Söyle benden vazgeçebilir misin ...
Refik
30 . 10 . 2016
Ýstanbul