RUHUMU SEN GEÇİYOR

Benimde dikenli tellere takýlýyor ruhum
Kendimi bir þey zannediyorum sonra.
Bakma bana sen, acziyetim alevleniyor,
Ruhumun elçiliðini yapýyor bir kedi,
Odalar o vakit üç köþeye düþüyor,

Þimdi sesin bir deðmeye görsün kulaklarýma.
Hiç okuru olmayan yazarsýz bir kitapta
Baþ kahraman deli ilan ediliyor anlaþýlmadýðýnda,
Anlaþýlmadýðýmda bir bir düþüyor insanlarým
Deli gibi ölesim geliyor yeterince gece olunca.
Kelimelere hapsedilmiþ duygular kadar yarým,
Hayatý keman çalabildiðim kadar yaþamýþým.
Ne yazýk bugünüm dünüme devrim yapamamýþ,
Ben keman çalmasýný bilmiyorum.
Birkaç gün devirdim en fazla þu ömürde,
Belki vapura biletsiz binen martý ölür de,
Belki savaþmayýz Che, can bulur simitler.
Belki sokaklara dökülür eylem yapar sustuklarýmýz.
Ondan sýr saklamaktan daha mümkündür bu.
Hiç saklayabileceðim sýrrým olmadý ne garip,
Ne garip gölgemiz kadar kirli bir yokluktur su.
Hayatý þiir yazabildiðim kadar yaþamýþým.
Ruhum demir alýyor yine bir limandan.
Ben þiir yazmasýný bilmiyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın: