Gel damarıma kan, bedenime can ol

Ayrýlýðýn gözleri sel, daðlarý duman
bir çoban kavalýdýr yüreðimde aðlayan her gece
sesimde fasýlasýz figanlar
göðsümde kýrýk karanfil feryadý
korlar akarken dilimden
sessizce ölüyor sözcükler dudaðýmda
yaðmur iniltileri sarýyor ellerimi
kefensiz kalýyor þiirler

yabani otlar fýþkýrýyor gönül bahçemde
ateþler yakýyor gülümü, gülþenimi
küsüyor dalýnda bülbül
sesinde bin ah-ý figan
gönlünde gam-ý hazan
sonbahar olmasa da
yapraðýný döküyor hayat

gel ey yüreðimin bahar goncasý
gelinciklerle gel gönül bahçeme
kan rengi karanfillerle gel
özlemlerimle, hasretimle yalnýzým iþte
yürek yangýnlarýndayým anla

kayan bir yýldýzýn gözyaþýyla gel
ay ýþýðýyla gel
vefalý bir ses gibi
serin bir nefes gibi ömrüme dol
bir dað rüzgarý ol es saçlarýma

say ki,
seninle hiç ayrýlmadýk, kavuþmadýk
yaþlanmadýk hiç
kýr vurmuþ saçlarýnla gel
yakalým içimizde ayrý geçen onca yýlý
sevgimiz dökülsün ýrmaklar boyu
çözülsün prangalý hasretim

bil ki,
sensiz kül rengi kimsesizliðidir
yaslandýðým yýkýk duvarlar
nereye baksam hayalin vuruyor sulara
gözlerin su yeþili
gözlerin ýslak
gözlerin uzaklarda gecelere küskün ay..

gel,
yokluðun buz gibi soðuk, üþüyorum
zemheriden daha soðuk yokluðun
gel,
ruhuma güneþ ol ýþýt beni
damarlarýma kan,
bedenime can ol,
yaþat beni

gel, zifir gecelerle gel,
þiirlerle, þarkýlarla, türkülerle gel
gel,
nasýl istersen öyle gel,
giden ömürle gel,
son trenle gel
ecel gelmeden gel...

gel
nazlý bir çiçek ol, sarýl bitkin bedenime
týlsýmlý fýsýltýlar aktýkça aðzýndan
kan yerine sevgi dolaþsýn damarlarýmda
yorgun ezgilerime süreyim kokunu

gel ki,
uzak bir vadide yalnýz gölgelerimiz buluþsun
çözülsün prangalý hasretim
gel ki,
nazlý bir çocuk gibi avuçlarýmýzda titrerken aþk
ipek tülü hayaller aksýn içimize

Nuri CAN

Sosyal Medyada Paylaşın: