Sana hiçbir zaman yakýþtýramadým,
Kimsesiz yerlerde, avuçlarýný birbirine baðlayýp
Umutsuzca gözlerini yummayý .
Üzeri martýlý bir çöplüðün
Yahut bir hurdalýðýn kenarýnda
-böyle düþününce havalý bir keder fotoðrafý hatýrlýyorum:
Yere saçýlmýþ romanlar, az uzakta bir kýz çantasý. Çamurlu eteklerin.
Kale burcundan denize nazýr.
Gülen gezen ama uzak insanlara nazýr.
Kimsenin seni aramayacaðýný bilen bir bela ile-
Ne için öyle aðlýyorsun,
Bütün bir rüya boyunca?
Allah’a isyan ettiðin anlarda bile
-Ayaðýn gaz pedalýnýn sonunda, gözlerinde yaþlar
Ne verdi ki ne istiyor diye baðýrdýðýnda mesela.-
Bir cennetin aðacýydýn gözümde.
Dallarý ellerime deðen
Bir cennetin aðacý.
Altýndan hiçbir ýrmak akmayan
Kokusuz.
Öyle ama, çaresiz de deðil.
Bir daha çaresizim diye yazarsan
Bütün acýlarýmýn üzerine and içerim ki
Kendimi öldüreceðim.
Zaten bütün hamlelerini
Mesela takýlýp düþmeleri, dökülüp yanmalarý
Ve sair küçük kazalarý benim üzerimden kurguluyor
Sýnav gözetmeni.
Böyle sinsi yaklaþýnca hayat
Ýnsan ölümü de seviyor.
En azýndan o, hiçbir þeyi bu kadar uzatmýyor.
Umut yok, sabretmek yok, yanýlmak yok,
Aniden gitmek var. Valiz kadar bir aðýrlýk bile gerekmeden.
Ebemizin de gittiði yere.
Zaten, zaten…
Girilmesi yasak bir inþaatýn içinde
Bir köþeye büzüþmüþ duruyorum.
Gelip geçen cama burnunu dayayýp bakýyor ve
sayýlý nefesini oracýkta býrakýp gidiyor.
Onlar hep severlerdi zaten, dozer seyretmeyi
Ya da bir kazayý.
Ben ölsem ne olur Cano?
Dedemin Mekke’den getirdiði o makinayý hatýrla
Gözümüze tutup, düðmeye her bastýðýmýzda
Baþka baþka resimler görüyorduk.
Sen onu hala elinde say.
Köþeye her sýkýþtýðýnda
Mütemadiyen kýrpýþtýr gözlerini.
Belki annem çýkýp gelir
Elinde soðumuþ bir gözleme ile.
Sana doðru eðilirken,
yazmasýnýn kulpçuklarý dökülür kara saçlarýna.
Korku bertaraf olur.
-Baþka bir acý gelir. Ama olsun.-
Annemiz.
Annemiz Cano…
Belki sofadaki sediri görürsün.
Altýnda hala incir reçelleri zula.
Farz et ki karanlýk ama,
Parmaklarýmýzý kavanozlarýn içine daldýrdýðýmýz o gecelerden birindeyiz.
Acý bertaraf olur.
Fareler dudaklarýmýzý yalayacak. Ama olsun.
Onlar geçer, hepsi geçer.
Cano.
Öyle yapma.
Aðlama.
Bu tufaný sen çaðýrdýn
Bir sandalyenin üzerine çýkýp
Ýki elini açtýn da
“Eðer sözünde duracak bir Allah isen,
Bütün güzel günlerimi sana býrakacaðým.
Bir tek beni bir sele katýp,
Kimsemin olmadýðý bir diyara sürükleyeceksin.”
Demedin mi?
Ve sana bildirmedi mi O.
“Bekle, ben de seninle beklemekteyim”
Ama sen beklemedin.
Bana çaresizim deme.
Gerçekten güzel insanlarýn payýdýr o
Sen güzel deðilsin artýk.
Cano.