ÇIĞ YUTAN YALNIZLIK

Merhaba yine ben,
Özlem dolu günlerin dualarýndan sesleniyorum çay sýcaklýðý gözlerine...
Sigaram dudaklarýma merhaba derken,
Düþüyorum sensizlik dolu bir cehennemin
ellerine...
Korkusuz çiçekler vardýr,
Dil uzatýlamayan daðlarda yetiþen.
Susadýðým mutluluk da senin gözbebeklerin de saklýdýr.
Ýlk yangýným ilk kanýmýn cesaretin elinden tutmasý,
Sen çýð yutan yalnýzlýðýmýn daðlarýnda yaþayan elzem çiçek...
Kirpiklerimde gözyaþlarým gözbebeklerimin sehpasýnda idam edilirken,
Sen nerelerdesin ?
Saçlarýnla gözyaþlarýmý neden silmedin ?
Her yerde güller ama bende küller var
Bu bendeki ne hal ?
Her yerde umut ama bende unut var
Mevsim ilkbahar ama kýmýldamýyor hiç bir dal ..!
Ýlkbaharýn yüzünde kederli bir nisan yaðmuru,
Can veriyor güneþin ýslak yüzü,
Yaðmurlar hayallerimi yýkadýlar,
Oysa benim hayallerim zaten temizdi,
Allah duymasýn ama,
Benim varlýðým hep kimliksizdi..!
Hala benim için þiirler mi yazýyorsun diye sorma,
Þiir yazmak senin gülüþünden kalbime ayet olarak inmiþti.
Seni sevmesem olmazdý !
Benim canýma güller baðýþlayan gülüþüne söyle gelsin.
Yoksa denizler kurur ben kururum...
Cebimi arama çünkü utanýrým,
Kimliðimde ne ýrký ne dini ’ÝNSANLIK’ diye yazmýyor...
Biri diðerini üstün sayan inançlarýn ellerine esir düþmüþ özgürlüðüm.
Memleketin halini soracak olursan, o da benim gibi daðlardaki çiçekleri özlüyor..
Irmaklar boyu kalemlere uzanan mýsralara yardýr saçlarýn,
Omuzuma senden baþka hiç bir kadýn baþýný yaslamasýn,
Güneþe aydýnlýk veren gülüþünde bir tarih yatar,
Ben seni devrim türkülerinden tanýrým ...
Kuþlar aðlarsa, gökyüzü ölür mü acaba ?
Öyleyse,
Saçlarýný daðlara ver,
Daðlar iyi insanlara ev olsun...
Sosyal Medyada Paylaşın: