Kendini
ve bendini bulamamaktý biraz da
intihâr öncesi zaman da gibi
-gibi bir yangýnýn külünde soðumak hayat
bir’azda
çoklu
sabýr ile.
sükûnluca..
Ölümsenir herþey bilinçlice gibi..
Kýrýlýr içindeki çocuk
lâkin beklemek bitmez
O kurtaracak tüm hayalleri keza
-keza adý umut o çocuðun unutma..
Saçmaladým yine tüm harfleri
kurþuna dizdiðim cümleler de
sebepsizce öfkelendim
dindim sonra rüzgârlarýmla savrulduðum buzulluklardan
dedim eylül deðil ekim
-ekim kapýmýzdan eser geçer de
bu þiirlerdeki hüzün ne olacak..
Farzettim yazýlmadý
çatlamadý içimdeki sabýr farz edin
huyunca akýyor ýrmaklar
suyunca süzülüyor kýrlangýç yuvasýna
fýrtýna öncesi sessizlik de uydurma
herþey bal kaymak
ve sayýlsýn ki
sessizliðe demir attýðýmýzdan beridir
þiir ç’aðlamýyor limanlar
güzide bir öykü bu zira
okunup koyulacak on bölümlük kitap
tozu silinecek rafa
belki derin bir iç çekiþ
sonu flu biten
ve hatta
s’onuncu b’ölümdeyiz
kýyýsýnda oturduðumuz masaldan
gerçeklere d’üþüyoruz þuan
gülümseyin
d’öðünmeden..