HER ŞEYİ KAFAMA TAKTIM

Olmayacak þeyleri kafama taktým
Boþu boþuna kederlenip aðladým
Nice yarýnlara umutlarla kalktým
Ýçimde yanan ateþ dönüyor köze

Ýnsan oðlunda bi koþuþturma durmuyor yerinde
Kimisi boþuna koþuþturmalarla ömür tüketmede
Kimi mutluluk kimi hüzün düþünür attýðý her adýmda
Kimi haktan gelmiþe boyun eðmiþ sessizce oturur yerinde

Kimi boþ iþlerle oyalanýr baþkalarýnýn iþinden pay alýr
Tükenince çareleri alelacele koþarak kapýn çalýnýr
Acýnacak hallerini abartarak heyecanla anlatýr
Boþ sahada top oynar tek baþýna boþ kaleye goller atar

Ömür uzun bir maraton koþusu, yaradan böyle istedi
Her insanýn gönüllerinde vardýr elbet büyük hedefleri
Hedefini belirle çýk yola koþa bildiðin kadar koþ þükret kal orda
Geldiðin yeri benimse nasip iþte bu kadar, üzerine çamur bulaþtýrma

Hayat bir gün son bulacak yok elbet dünyada kalan
Kazandýkça kazananýn çevresinde çoktur aç dolaþan
Kimi candan geçer kimi canandan, kibirdir insaný yýkan
Öbür dünyada kurtarmýyor yaþarken doldurulan cüzdan

Dil döndüðünce neler söylesen de gerçekleri anlatamazsýn
Herkes kendi bildiði yolda yürür gözü görse gerçeðe saðýr kulaðý
Deðiþtirilmesi zordur deðiþmez bu günkü yaþayan nesilleri
Vasýf’a söz söylemek düþmez her koyun kendi bacaðýndan asýlýr.

VASIF TEMEL ÇOBANOÐLU
16.10.2016 PAZAR

Sosyal Medyada Paylaşın: