öfkeli trenler geçiyor içli satýrlarýmýn üzerinden yanýp sönüyor sessiz ýþýklar uzaklardan kara dumanlara benziyor verdiðim nefes çiçek toplama çabasýndayým hala sürgünümü andýran çürümüþ raylardan içimde büyüyen hasretten kaçan dört nala atlýlar bir boþ bohça içinde masum düþlerim ah o gülüþlerinde caným deniz kokusu var ah! kimbilir o sýcacýk yüreðinden yüreðimi saracak kaç yorgan çýkar sabah güneþimin, mehtabýmýn kýzýl rengi özlüyorum seni... sahil bakýþlý sevdiðim ne sitemden anlarým, ne engelden, ne de kaderden sarýlalým yine bir akþamüstü sokakta kuþlar geçsin üzerimizden...
✒T.Y.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Apsara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.