CİMRİ KELİMELERİM...

Ýdame ettirmek yalnýzlýðýn gölgesini:
Ýsi kayýp bir þehir kadar kimsesiz belli ki:
Hani sarmalýnda ufkun,
Kýble bildiðim ruhun
Ta derini saklý sevince ortak müþkülpesent bir günce.

Adýmý týrsak bir varlýða emanet etmiþ Tanrý
Sonra da üstü karalý bir cümleyi mahzen bilmiþim,
Demeye ne hacet,
Kýraðý çalan kerrat cetvelim:
Sondan baþa,
Akýlsýz kepçemde bir tutam huzuru eklediðim
Tuz ruhu o cimri kelimelerim
Ve dokunmaya kýyamadýðým hayallerden arda kalan,
Ah ki ah: nasýl bir talan.

Ölümlü düþlerim… Ben gibi.
Yürek yarasý mý dediðim o aykýrý rota,
Hadi buyur, buradan yak çatýk kaþlý meleðim.
Hem demedim mi ben sana:
Sen de býkarsýn bir gün onlar gibi
Bu yüzden bak ve gör,
Ýndinde saklý düþleri
Þu közün bilinmez seyrinde
Ve hoþ bir eda ile savrulduðum rüzgârýn
Titrek naz’ý.

Nazlardan naz beðenirdim bir zamanlar
Ve üstümde rüküþ bir elbise,
Dünlerden kalma
Ve ahkâm kesen yarýnlardan kesip de umudumu
Yitirmemeye ahdettiðim çocukluk manifestom.

Hala takýlýyým dünde:
Nasýl da raðbet etmiþtim oysa
Hatta adým gibi emindim,
Peþrevinde yetiþkinliðin
Makbul göreceðine devranýn.

Kýrýk kelam sahibine ait:
Sýkan, sindiren zaman zaman silmeye muktedir
Darmaduman isyanýndan damlayan beþerin.

Saklý sýradan cümleler iken boykot eden hayatý,
En sihirli mecra yine tüketilmiþliðin neferi.
Bir gömütten midir ibaret o eksik günce,
Soluduðu kadar hayatý,
Solmayý sonlandýramazken gökyüzü
Ve isine muhalif ömrün,
Sükûtu kim bellemiþse fermaný gönlün…




Sosyal Medyada Paylaşın: