HİSSETMEK...

HÝSSETMEK...

Aðlarken güler mi kalbi insanýn,
Arþa dayanýr mý? Yürek isyanýn,
Baðrýna girmiþ yanar mý? Canýn,
Acýyý ve tatlýyý heran hissetmek...

Yürü kader bir, yüzüme gülsen,
Yardan ayrýlýnca ki halimi bilsen,
Ölünce mezarým baþýna gelsen,
Aþký ve ýzdýrabý içten hissetmek...

Garip bir haykýrýþ ve teselliyle,
Divana yürürken iman ehliyle,
Ýnsaf ve izanýn gönül dahliyle,
Derdi ve belayý ruhta hissetmek...

Yara ve yanlýþla helalleþmek var,
Temmuz sonunda yaðar ise kar,
Acýyan bu kalbini daðlar ise yar,
Þafaðý ve nifaðý derin hissetmek...

Köleyken eylersen baþa efendi,
Yoksula, fukaraya iþler ise fendi,
Kükremiþ sel olup yýkarsa bendi,
Yýkýk,viran olmuþ gibi hissetmek...

Dokununca ellerin,dilin yanarsa,
Ýnceden inceye yaran kanarsa,
Toplansa hakimler cezan onarsa,
Sehpaya ve ipe çýkmýþ hissetmek...

Yalana dolana olmuþsan yoldaþ,
Atýlýnca menzile yetiþmeyen taþ,
Bunca marazaya neylesin ki baþ,
Muhtaç,biçare kalmýþ hissetmek...

Þeyhim;Derki baðýr çýkarsa avazýn,
Ne kýþýn kýþ olabildi nede ki yazýn,
Teline dokununca çalmazsa sazýn,
Kýsmet ve talihi yokmuþ hissetmek...

Nurettin GÜLBEY
Saat : 22.22
10.10.2016
Yalova

















Sosyal Medyada Paylaşın: