İllet

bizden ’beni’ alýyor,
’senin’ gitmen.

hayatýn olmadýk çukurlarýný
dolduruyor gözlerim.
dengeleri þaþan saatlerin,
hileli tarafýnda, çok aðýrdýr,
boþluklar.

geçmiþi deðil,
anýlarý öldürür ya insaný,
daha iyi anlýyorum,
ki sen hiç bilmiyorsun.

bir para bandý misali,
yapýþtýrmak istiyor bu ayrýlýk bizi.
aþkýn, medeni’yetinde
korumak için deðerimizi
tüm niyetlerimi sana adýyorum.

yokluðun sevgili;
nasýl bir illet,
nasýl bir lanet,
ve nasýl da bir ibadet ki,
yaþayamýyorum !

| emrah nargöz
| 9 aðustos 2013
Sosyal Medyada Paylaşın: