MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

'autophagie'
HakkınSesi

'autophagie'







granit yanýðýný onaramazsýn
ayaküstü gündelik uðraþlarla süslenmiþ þu eller
iyi niyetleri lavlara sürükler

bu kadar ayaküstüyken biz bile dayanamayýz
dizlerimiz kaldýrým taþlarýndan sonra ayrýlýr
geçmiþte aðacý olmayan caddelerde oynayan çocuklarýn büyüyünce nefes aldýklarý kaldýrýmlar
nicedir tuz dökülmediðinden daha sert kadýnlarla,
bir neslin daha kaybettiði sokaðýn adýydý dün aklýma gelen
elbette bir çiçek ismi,
biraz tuhaf
bundan sonrasýný sen de anlayabilirsin

doðunun yeni hikayelerinde çokça rastgeldiðimiz bir þey, çýkartamýyorum damaðýmdan tadýný
organizma vahyin biraz daha sertleþmiþ hali olduðunda
rivayet gibiydi bize diretilen hayatlar
niye bu kadar aðýrýz
daðlarýn üç yapraklý yoncasý
kum tutmuþ böðürtleni
suretlerimiz sevda deðil
dertler iðne kýrdýrtýr makineye
robot çaðýna yakýþýyor
ulusun efkarlý tabureye oturuþu
sen kazandan beri dersin ki bir çiçek
bir tren, bahçe ortasýnda kavak
delikte fare
dilini bulamayan yabancý
macera bitmiyor
ruh nerede isterse orada esiyor
dikdörtgen bir pencere kenarýnda
yoksul kaldýk

Musa on kere sarsýldý
biz günde otuz kez Ýbrahim anmaya ant içildiysek
öðüt Þekem’de dirildi önce
Kabe katline kadar-uzadý intikam
bacaklarýndan baþladýlar kazmaya
topraktan önce insaný

bu manzaranýn sebebi kimlikleri arkasýna saklananlarýn yüksek sesleri, yazma boyunda
sürünerek bir teori baðladý yazgýlarý ayný suyun etrafýnda
neden çýkýp gelmiyorsun aynanýn içinden
niye bu kadar bulanýk
paranoya yapýyorsam da yüzyüze kentlilerim
çaðdaþlarým
hýrpani
düzmece
bir þey söyle

jelibondan sonra siyah bir kola asidinde kaynadý içimiz
mütemadiyen cennet arzusunda topal rahle
dudak okuyuþlarýmýzý serdi kitabýn üzerine

yarýna biçili geçmiþten aklýmda kalaný çýkarabilseydim, eðlencelere katýlabilirdim, biz nesne
kökünde yeraltýnýn kirli demirine aþýk yedi kýtmir
bekleyen kraliçe soylusu zanneder soyunurken
tam da içinden parmaklarý geçirmeye baþlamýþken
sakinleþ ve izle

magmanýn kökü, kalenin tepesindeki taþla ayný
olacaklardan sonra avuntu vermiyor insan oluþun hikayesi

yýldýzlara olan sevda duraksadý. kýyýda duran taþlarýn farkýna açýkla bana.









Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.