Bir bilen.. Bir bilen varsa N´olur söylesin bana Bir ayrýlýðý kaç ölüm bekler.? Çekilen hasret sancýlarý Bitmez tükenmez o "keþke"leri Kaç kez tetikler..
Ayný harflerle, Kaç kez yazýlýr "bir zalim kader" Kaç kalem kýrýlýr,o yaralý gönülde..!
Ve.. Kackez yakýlýr gemiler Geçip giden þu kýsacýk ömürde..!
Bak.. Bu günde.. Ýdam sehbasý hazýr önümde Yaðlý urgan elinde Cellat bekler ensemde.!
Bu defa Korkmuyorum, Ne kaderden, Ne cellattan,nede ölümden..! Yürümem lazým.. Düþünmeden,düþlemeden.
Düþmeden..!
Kýrýlan son kalemimin, Tam kýrýlan orta yerinden.. Tutup,inadýna.. Yazmam lazým yeniden. Deðiþtirip,tüm harfleri, Atlamam lazým üzerinden.. !
Ardýma hiç bakmadan Zamaný hiç düþünmeden..!
30.09.2016 / Berlin_____________Mahmut M. Özdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Mücahit Özdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.