Mesele etme, bugünler de geçer, ölümü hoþ gör zalimin zulmünden
diline küfür düþer de, daðlar aman der
ilkin suale kara vurmuþ, odalar soðuk, hüsran içindeyim
çocuklarýn alnýna çalýnan karanlýksa
güneþi tutmayan ellerin kabahatidir.
Dahasý anlaþýlmaz, dahasý sýr, tahkike yaslanýrken nasýl baþladýðýný anýmsatýr
bir gün uyanýnca, pencereye mi inmiþti o kutlu gülüþ?
olmayandan geçip, zirveye varamazken, hayýr diyorum
yaslan çocuklar gibi dizine hakikatin, böyle düþ.
Fakat, bu suçlardan parmaðýma basarken utanýyorum, yýllar yýpratýrsa
insanlýk nadasa mý kalýr? bir dua: yeniden yarat dünyayý!
dalgýn bir bakýþ olsam, su turnaðýn damaðýnda ayettir
ben yaðmurun indiði þehre varýrým
denebilir ki tutun kutsal bir sebebe, acziyetim büyük
bana kaburgasý kýrýk bir beden,bana bir dua, yeni bir þua
kalk, yazdýrma insana böyle þeyler tarihin karþýsýnda
kaygýndan büyük olana eriþir
Bana býraktýðýn çalý çýrpý deðildi, dalgýn bakýyorum,
içim geçiyor, vaktim kýsalýyor
kalp de hüzün birikiyor,
ah hareket, kapýlar kapanýyor
geceler de ne kadar uzunmuþ böyle yalnýzken
içime eriþememekten kendime gelemiyorum
göðe varamýyorum bu kirli sesimle
sesime bir ses, ya çok mu uzaksýn, galaksilerden bile mi?
nebülözler mi kapatýr aydýnlýðý?
yoksa yok musun?
yoklukta bile yok musun?
hani varken, var diyebiliyorduk, iblis þahit
bu lanet akýtan tufandan sofranýn tuzuna
ekmeðin narýna varana kadar
dudaklarým da madde;
gözlerim oyulmuþ o piri tane
sesimden geçmiyor sesin, tarif edemiyorum
ümitsiz olmaz da, sevdasýz olmaz da,
olmazlar da mý olmazdý,
mahv olunca, kesilince taþ,
uzar mý vav, hayretime bir hay daha ya Hayy
Ruhuma bir lezzet sunmuþken,
kýrýlan ayakla bile varýlmýþtý o sofraya evvelde
bana sofralardan þimdi acý hatýra kaldý
ýslýk kaldý, isyan kaldý, kýrýntýlardan kalp kýrýklýðý...
nehirler bitti
þehirler baþladý, meydanlar karýþtý
baþýma bir iþ geldi, yetmiþ sevda saydým þehadetten
sen bilirsin uhudu sevmeyi,
hudutta neslin lemasýna maviliklerden geçip
kah çölde su olmayý
yani kuru göz de yaðmur, kalp de iman
bu kederi boðar ancak böyle bir asuman
bilmem, kime anlatayým
sunma içim, ruhum sunma diline geleni ortaya
ortada sofra mý kaldý?
Sofradan da, hatýradan da, rüzgardan da geçtim
tüm yenilgilerden ve yanýlgýlardan itibaren
sebep aramýyorum hata için, varsa biline
dilim kalbime eþlik etmediði kadar küfründür
ellerim açýlabildiði kadar semanýn olsun
gün gelir, bu günahkar bile güler
gün gelir, zaman merhamet eder