MUTLULUK...
MUTLULUK...
Gelmektir Dünyaya,sahipli yurtlu,
Ormanda olurmuþ,Arslanlý,Kurtlu,
Çýkmasa bahtýna,kaymak yoðurtlu,
Tasýnda taraðýnda olmaz mutluluk...
Büyürken tatmamýþ anne sütünü,
Hiç görmemiþtir bir arada bütünü,
Sürünüp öðrenmiþtir yerin üstünü,
Kasýnda,ekleminde olmaz mutluluk...
Boylanmýþ,büyümüþ olmuþ bir civan,
Güçlüler meclisinde kurulmuþ divan,
Dünya dediðin ömürde kapýlý bir han,
Taþýnda,topraðýnda olmaz mutluluk...
Yaþamaktýr,ekmektir almýþ yürümüþ,
Hýrsýndan gözünü, kanlar bürümüþ,
Felek olmuþ atlý, ardýn sýra sürümüþ,
Þansýnda,bahtýnda olmaz mutluluk...
Evlenmiþ,barklanmýþ olmuþ bir aile,
Hayattýr,memattýr bitmez ki gaile,
Karþýsýndakilerde var bin türlü hile,
Yalandan,desiseden olmaz mutluluk...
Çoluk,çocuk basmýþtýr, eðmiþ belini,
Sanki de arýlar sokuvermiþtir dilini,
Tahtsýz ve bahtsýzdýr Kürdün Gelini,
Çaresiz , biçaredir olmaz mutluluk...
Olmuþtur üç ayak elinde de baston,
Periþandýr kýçýnda durmuyor ki don,
Lazýmdýr bu yaþýnda altýnda Payton,
Fakirdir, fukaradýr olmaz mutluluk...
Þeyhim;Derki yaþlýdýr olmuþ çaresiz,
Ayakta durmak ister,gelmiyor ki diz,
Gözleri görmüyordur, kalmýþtýr fersiz,
Geçmiþine bakarak olmaz mutluluk...
Son kapýya gelmiþtir,bitmiþ yolculuk....
Nurettin GÜLBEY
Saat : 23.17
27.09.2016
Yalova
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin GÜLBEY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.