Hani birini seversin dünyayý dar eder baþýna ama seversin söz geçiremezsin kendine yine de seversin aþk yorulur sen yorulursun
bir ömrü heba ettiðinle kalýrsýn ayrýlsan da uzaklaþsan da kendinden gidemezsin o kanayan yaranýn aðzý hep açýktýr eli hep üzerindedir aðýrdýr gölgesi bile hüzün aþýn olur ekmeðin olur gülmez yüzün
kendi gülmez güldürmez de
Bana kal deme Dilara son mektubumun son satýrýný bir daha oku sonra yine gitmek istersen gidersin bana kal deme
bu puslu Eylül gecelerinde sen gidince ne yaptýðýmý sanýyorsun aðlýyorum herþeye aðlýyorum Dilara bir gün olsun senin de duygulandýðýný aðladýðýný senin de incindiðini görsem o da seviyor derim
aðla bir gün bir an olsun sen de aðla sonra yine gülersin istediðin gibi gülebilirsin birikir boðazýmda düðümler gitme diyemem kal dersin kalamam
her geliþinde ve her gidiþinde buralardan her dönüþünde senin ardýndan nasýlým dersin- þiir yazýyorum yazýyorum dilime kalemime ne gelirse gözyaþýmýn her damlasýný bir dizenin baþýna baþlýk yapýp sonra buruþturup atýyorum
yokluðumu iþte o zaman anlarsýn bir köþeye gizlenip izlesem seni biliyorum adým gibi biliyorum her detaya anlam verip sen de kýskançlýktan hýrsýndan öfkenden aðlarsýn
köþe bucak dolaþýp benden bir iz ararsýn doðru dürüst okumadan buruþturup attýðýn mektubum hala çöp sepetinde o mektubun hiç olmazsa son satýrýný oku Dilara
Yüksel Nimet Apel
23/Eylül/2016/Cuma/Bodrum
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.