Demem o ki sevgilim

bir uçurum kenarýydý dinlence yerin,
yardan düþtüðümde anladým.
uzun ve soluksuz bir hikaye diye baþlar tüm hikayelerimiz,
ardý ardýna eklenen onca aný birikir ve sonra hiç yaþanmamýþ olmasý tercih edilir.
günü birlik duygular yer etmiþken o çok övünülen mangal yüreklere,
hüsranla son bulur pembe düþler.
demem o ki sevgilim!
artýk gelmesen de olur,
bedenim yorgun ve yýllar insafsýz,
çok þey öðrendim gün batýmlarýndan sonra.
mesela; güneþin tekrar doðacaðý ve gidenin gelmeyeceði,
gelse de tadýnýn olmayacaðý gibi.
zamanýn en büyük destekçisi sendin,
ikiniz bir olup olmazý oldurdunuz,
alýþtýrdýnýz duvarlara hapsolmayý...
bir çýnar gibi dimdik ayakta kalmayý ama için için çürümeyi öðrettiniz sevgime,
yanýndayken özlemeyi,
zehirli sarmaþýk tene dokununca acýyla kývranmayý,
fotoðraf karelerinde mutlu olanlarý kýskanmayý,
sýrça köþkün paramparça olurken aðlayamadan izlemeyi öðrettiniz.
demem o ki sevgilim, hoþçakal ve þunu sakýn unutma;
seni sevecek güce sahip olduðum gibi silecek güce de sahibim.




Sosyal Medyada Paylaşın: