TUT Kİ (1)

tut ki,o yeþil boyalý evde,

bir gece yarýsý ben yanýndayým.

baþ ucuna oturmuþ,

karlar yaðan saçlarýný okþuyorum.

penceren yarý aralýk,

hafif bir esinti kokumu getiriyor sana.

ciðerlerine çekiyorsun son zerresine kadar.

tan yeri aðarmýþ,

tüm karanlýklar geride öylece bakakalmýþ.

usulca kalkýp,

bir buse konduruyorum alnýna.

sana ekmek kýzartýp,

benli bir kahvaltý hazýrlýyorum.

gülücüklerle uyandýrýyorum seni.

miskin,uyku maðmuru gözlerin

fal taþý gibi açýlýyor.

seviniyorsun beni gördüðüne.

hoþgeldin gönlüme þarkýsýný mýrýldanýp,

sohbet ediyoruz seninle.

ahhhh be gülüm,

TUT KÝLERDE OLMASA ÝÞTE...



Sosyal Medyada Paylaşın: