. adým üþür baþka dudaklarda, sesim düþer parçalanýr, intiharým yetiþmesin içindeki uçurumu daha yükseðe kaldýr.
kabýmýn içinde ayný yaðmur ayný bulut dövünür avuçlarýmda suçsuz bir geceyi alnýndan öpüp uykuya yatmak gibi uyanmak bazen ne aðýr
kýrmýzý kocaman bir gülümseyiþ koydun aklýma bir sýcak çay buðusu, bir zarfýn yalnýzlýða açýlan sesi içimi köpürüp çoðaltan bir rüzgar koydun hep daðýma daðým; adým adým ufalandý zaman bir þeyler býraktý belki yerine, çalarken hayatýný
sevgili! ekmeði bile öptün ya koymadan alnýna gecikmiþ kahvaltýlar kadar keyfi yerinde o el deðmemiþ gülüþün bir jilet kesiði olup yýrtýldý ya yüzünde üzümler bile yetiyor artýk döndürmek için baþýmý
maviyi intihara sürüklüyor gözlerin. .
Sosyal Medyada Paylaşın:
CigdemGüner Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.