Ah soluma yangýn!
Bilmiyorlar gözlerinde okuduklarýmýn þiir olduðunu
Aslýnda yorgunluk bahane
Kimse bilmiyor
Bizim bir çift göze yazýlmýþlýðýmýzý
Gözlerin sevda lisanýný.
Kimseler gözce bilmiyor
Bir bilseler tüm çýplaklýðýyla her þeyi konuþtuðunu...
Yorgunum!
Bu aralar eylül’ün aðýrlýðý var üzerimde
Gözlerinde soluklanayým
Hayat çok kýsa
Ömür su gibi akýyor
Zaman yarýna kurulu
Hep bir telaþ
Bir geliþle baþlayan,
Bir göçle son buluyor...
Günün sancýlý yanýdýr akþama dönüþü
Ve bir hýþýmla geceye karýþýr
Hüzün kapýyý açýk tutar
Günlerden gurbet olur
Mevsim sonbahar
Aylardan Eylül
Hüzün giyer içim
Soluma bir yangýn düþer
Hasretlik yangýnýma kibrit olur.
Ah soluma yangýn!
Her þeye raðmen
Yaþamak adýna ne çok bahanemiz var
Mutluluktan alacaklýyýz
Daha aramýzda yaþanýlacaķ güzel yarýnlar var...
Artýk olumsuzluklar geride kaldý
Þimdi mutluluk zamaný
Baþýmý omzuna koyup
Doldurdum içime huzuru
Varlýðýný þükür bildiðim...
Belki hayat bize adil deðil ama
Yinede kimseler bilmesin!
Senin hazan deðmiþ dað,
Benimde hasretine kýrýlmýþ dal olduðumu...
Ve omuz omuza verip
Hayata meydan okuduðumuzu
Biz yine gözlerimizin lisanýnda konuþalým zeryam
Yerin kulaðý var!
ASMEROZ-62
---Gülþen Polat---
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.