Gece umarsýz
Zamanýn su gibi akýp gitmesine
Hayat kavgasý hep sürer
Yaþamak için gece, gündüz fark etmez
Yeter ki, suç ortalýðý olma
Ýhanetin,
Hainliðin,
Puþtluðun...
Nasýlsa uyanýþýn
Sabahýn ayaz kollarýnda
Gözlerini sýyýrmak uykudan zor gelir
Çünkü ellerinin izi var ellerinde
Gözlerine gözlerinin rengi bulaþmýþ
Güne þöyle bir bakýp
Güneþe dem vurmadan
Her zaman ki telaþla
Bir kaç söz býrakýrsýn kalemin diline
Þairi kendine yorgun
Þiiri olursun en uzunundan...
Kalemle nefeslenir
Gözleri, yüreðine akýnca
Bütün anlamsýzlýklar yok olur birden
Canlanýrsýn þiirin dilinde..
Zira yorgunsun!
Güneþin rehaveti bulaþmýþ güne
Neyi nereye koyacaðým unuttursun
Fazlalýk olur kahrolasý ellerin, ayaklarýn
Aklýn tembelleþir,
Utanýr dilin!
Sonra;
Öznesiz cümleler kurarsýn en mahreminden
Her þiirde seslenirsin
Ellerim ellerine karýþýr
Gözlerim gözlerine
Günün rehaveti hâlâ üzerinde
Neyi nereye koyacagýný bilmeden
Henüz uyanmadan yeni bir güne
Kendine gelmeden
Merhaba mý
Günaydýn mý
Gün aydýným mý desem sana?
Dilimin utangaçlýðýný görmeden...
ASMEROZ-62
---Gülþen Polat---
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.