BOŞ BIRAKMA YOKSULU...
BOÞ BIRAKMA YOKSULU...
Deli gönül feryat edip yuvasýný yapar gökte,
Kervan tutup yol alýrsýn,devenin büyüðü lökte,
Uðraþma gel dal budakla,aðacýn esasý kökte,
Farz namaz,niyaz lakin,Huda önünde diz çökte,
Yoksa Rabbýn divanýnda ot týkarlar nefesine...
Merhamet dilemek için,mazlum olmasý gerekir,
Yoksa maneviyat, maddiyat,ne iþe yarar ki fikir,
Bereket yoksa mahsulde,ambarýn olur pasak,kir,
Þairde güfte,beste yoksa,cemde neylesinki zakir,
Hiç bir zaman kuþ avazý,benzemez bülbül sesine...
Aþkýn ilahi deðilse,çýkýlmaz Mecnun makamýna,
Kýþ ayýnda yürüyerek,varýlmaz Kaf daðýn damýna,
Kumdan duvar örülünce,benzemez billur camýna,
Garibaný sevindirirsen,ortak olursun sen gamýna,
Zaten vurmuþ felek ona,sende vurma ensesine....
Þeyhim;Derki Ulu Hakan kurasýn bana Sarayý,
Gösterme sen Müslüman’a kötü günü ve karayý,
Mekke,Medine kutsalým,koruyasýn Ankara’yý,
Bize çektirme sen zoru, gösteresin sen çarayý,
Boþ býrakma yoksulu,bir þeyler koy kesesine....
Nurettin GÜLBEY
Saat : 00.48
16.09.2016
Yalova
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin GÜLBEY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.