ESİLA

Býrakmýyor bu beyhude kara sevda beni,
Gözlerimin kýyýsý muttasýl denizlerin seli,
Hayalinle yaþamak deðil, gönül ister seni,
Unutmak istesem unutulmazsýn Esila,

Çalmayan kapýmýn sesi beni korkutunca,
Azrail gelip beni kollarýna sarýnca,
Ruhumu, yüreðini saramadan alýnca.
Git desem bile sanma sen kalmazsýn Esila,

Sevmek nedir bilmemiþ. Kalbi yoktur güllerin.
Sevilmese de alnýna hep sevmek yazýlmýþ bülbüllerin,
Sonunda kavuþmak olmasa da bu sevginin,
Sanma sen gönlümde bir gün solarsýn Esila,

Aþkýna beklerim biter diye bu esaret ,
Yokluðunda her yaným zindan her yaným hasret,
Duygularýmý deðil, kapýndan gururu terk et.
Sen ki bu kibirle yaþayamazsýn Esila,

Bir tek kalbine helal kýlmýþým bu ömrü,
Gel benimle aþk masalýnda huzurla yürü,
Eðer Diyorsan hasretimden hep çürü,
Sen vicdanýný nereye baðlasan da durduramazsýn Esila..

Sosyal Medyada Paylaşın: