TİRYAKİN OLDUM

Onulmaz bir aþkýn mahkûmuyum ben,
Anladým ki çare yok, fayda yok senden,
Sana feda ettim yýllarýmý düþünmeden,
Gideceðini bile bile tiryakin oldum.

Tutamadý senin yerini hiç kimse,
Bekledim ki bu bekleyiþler bitse,
Eðer ki senden ayrýlýk bir ölümse,
Öleceðimi bile bile tiryakin oldum.

Hayýrsýz çýktýn sen, ümitlerimi parça parça ettin,
Vefasýz çýktýn sen, hayallerimi parçaladýn da gittin,
Hiç acýmadýn mý da umutlarýmý kurþunlara dizdin,
Yanacaðýmý bile bile tiryakin oldum.

Her defasýnda acýlara boðdun nefesimi,
Her seferinde yýktýn beni, kýrdýn hevesimi,
Yaz günü üþüyorum, þaþýrdým mevsimimi,
Donacaðýmý bile bile tiryakin oldum.

Býktým artýk gözlemekten yollarýný,
Bileklerimde kan izi, kestin kollarýmý,
Bir gün olsun iþitmedin feryadýmý,
Biteceðini bile bile tiryakin oldum.

Sigaram gibiydin sen, zehir saçan sevgili,
Tarumar ettin bedeni, illet ettin sen beni,
Hiç düþünmeden hüküm verip de kalemimi,
Kýracaðýný bile bile tiryakin oldum.

Üstünü çizdin sen bir anda her þeyin,
Ne vardý zaten altýnda, hiç bir þeyin,
Elbet intikamý acý olur bu gidiþlerin,
Olacaklarý bile bile tiryakin oldum.

Sosyal Medyada Paylaşın: