Harca, boz, parala

Resmet beni
Çýlgýn ve hoyrat
Bir düþ’ün eþiðinde

Kýr, dök, parçala
Bin öfkenin, bire çarpan
Kýrgýn adý ile anýlan, hýrçýn
Evini taþýdýðý duygularda.

Yak beni
Savur, daðýt külümü
Gökyüzü’nün, uçsuz bucaksýz karanlýðýna

Acýma!
Boð beni uykularýnda
Öldür, kuþku duyduðun,
Seni, beni, onu saran kuþkularýnda.

Resmet, yak beni
Bir öfkenin, bine çarpan
Gökyüzü’ne daðýlan, adsýz külü ile

Durup
Sakýn düþünme!
Harca, boz, parala onu
Evini taþýdýðýn vurgularýnda.

Aðlat beni
Çýkar kýnýndan hançeri
Ve sapla, gecemin yüreðine

Korkmasýn
Titremesin, hecenin kalemi
Aruza bandýrsýn, döksün, içsin kanýný!
Þiir’le son bulan, o tarifsiz, kifayetsiz sanýný...

04.10.2008
Adnan Bilgiç
Sosyal Medyada Paylaşın: