Hissedilen anlar!

(Hecesiz Geceler’den)

Ne romantik þiirler yazardým ben;
Ýlmik ilmik örülürdü kelimeler,
Ýnceden yaðan yaðmurlar altýnda ýslanýrdý dizeler.
Meltem rüzgârlarýndan sallanýrdý asma yapraklarý sanki!
Bir de melisa kokusu çökerdi sayfalarýn üstüne akþamlarý;
Aþký yazar, aþký söyler, aþký konuþur, aþký koklar,
Aþký öperdim usulcacýk…

Ne romantik þarkýlar söylerdim ben;
Ýpek gibi bir sesin içinden,
Sessizce akardý sanki notalar!
Gözlerim buðulanýrdý her naðmede;
Her usul, her vurgu, her es, her perde,
Bazen mahur, bazen uþþak, bazen rast olurdu beste!
Ýlmik ilmik düðüm atardý hasrete!
Sahrada susamýþ Mecnun Misâlî,
Aþký yudumlardým her fasýlada…

Geçti o demler;
Geçti anam babam…
Þimdi tek mýrýldanýlan:
“Anar ömrünce gönül, giden sevgilileri!
Bilmez biçare kalpler, giden dönmez ki geri…”


Cahit Kýlýç
Ýstanbul, 05 Eylül 2016



Sosyal Medyada Paylaşın: