insanýn kýzýl saçlarý olunca bir adým öndedir her zaman ben severim senin kýzýl saçlarýný içimi titretir nerde kýzýl saçlý bir aðaç görsem anýlarým depreþir
kimilerinin saygýsýný kiminin sevmesini seversin
elini öyle bir tutuþu gözlerinin içine öyle bir bakýþý vardýr ki çam çýrasý gibi yakar yapýþtýrýr zemine
içimizde mevsim dönüþleriyle birlikte kýpýrdanýþlar günden güne isim koyamadýðýmýz belirtiler hepsi bu Eylül’ün suçu mu
görüp görmezden mi bilip bilmezden mi gelmeliydi
unutulmalý mýydý sevilenler
susturmalý mý içimizdeki isyaný haþýr neþir mi olmalý uzak çok uzak mý durmalýydý tabii ki maviyi denizi seviyorum ben kýzýlý aðaçlarýn kýzýl saçlarýný
onlar uzak çok uzak mesafelerde de olsa sadece seversin
Yüksel Nimet Apel
3/Eylül/2016/Cumartesi/Bodrum
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.