ASLI İNSAN OLANLAR...
ASLI ÝNSAN OLANLAR...
Aslý insan olanlar,baðlýdýr vefa,minnetle,
Her bir zaman yad eder,anýlýr velinimetle,
Kalbin kiminle ise,yaþlanýr onla himmetle,
Beden nerde olursa,çeker bin türlü dertle...
Dert etme gönül olur,kalýcý deðil dertler,
Yiðide kamçý imiþ,kaldýramaz namertler,
Toplumun günahý yok,ayrý,gayrýdýr fertler,
Kula kabahat bulma,geçit vermiyor kertler...
Kurþun ile kuþatýlmýþ,gayrý benim yüreðim,
Al sakla da hiç kýrmadan,yiðitliðin göreyim,
Alan geniþ kaçar isen,üstüne kar küre’ðim,
Her tür aþka mert olan, dayanýr mý bileðim...
Þeyhim;Derki can yandý,nasýl kahkaha atýlýr,
Zaman öðretiyor mu ki, bunlara da bakýlýr,
Sevgi denilen güzellikler, alýnmaz ki satýlýr,
Satýlmayan sevgi varsa, kýymetince tartýlýr...
Adam gibi sahiplenenin,baþ ucunda asýlýr...
Nurettin GÜLBEY
Saat : 13.25
30.08.2016
Yalova
NOT: Leyla ÖZTEKÝN Hanýmefendinin,Gökhan ENGÝN, AZAP ve Osman YANLIZARIKAN Beyefendilerin sözleri bana ilham vermiþtir...Kendilerine teþekkür ederim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin GÜLBEY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.