Biraz kendimleyim... ýslak yüzüm her daim kindar bir kapkaçcý gibi hayat gölgemi ýsýrýp zehir saçýyor içime
ilk sözü anýmsamýyorsam sonun bi önemi yok Ve sýrtýmý sývazlayan yorguna dudaklarým ödünç olsun Ummak sancýsýyla ölü doðumlar yapmak aptallýðýn sýnýrýnda insan yeþertmek hevesi bi seferde böyle ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
amelie poulain Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.