Bir rüzgâr gibi esti geçti
gri kül misâli
aklýmýn kýyýlarýna demir atmýþ
gelecek kederlere mum yakan
geçmiþ sevinçler.
Öptüðümdü gözlerinden
suyuna hýnç karýþmýþ
taþý nur
topraðý sen kokan diyarlarýn
yýldýz anýlarý.
Anýlar diyorum iþte
hepside kuru pembe
bir döngü misâli aklýma mesken kurmuþ
sanki herkes ektiðini biçiyor da
ben biçtiklerimi ekiyorum itina ile..
Ýçimde rüzgârlar
yorgunluðum bitmeyen yol
gökyüzüne vuslatýmý beziyorum mütemâdiyyen
ömrümün bedeli sýr
kýblesi hâr
anlýyorsun deðil mi anne..