Saatler her akþamý gösterdiðinde. Güneþin kaybolduðu gibi, Hayatýn karanlýðýnda, kayboluyorum. Her akþam, yýldýzlara býrakýyorum kendimi,
Her kayan yýldýzý ben sanýyorum. Çünkü; hayattaki yýldýzým kayboldu, Bende kayboldum. Kendimi arar oldum, gecenin karanlýðýnda.. Ben beni, bulamýyorum artýk.
Bazen daðlarda, aþka mahkum olmuþ gibiyim. Bezen kurak topraklarda, suya hasret biriyim. Bazense; zifiri karanlýk sokaklarda, Sensizliðe aç bir serseriyim..
Sen gittin ya, ben bende deðilim. Ne ben beni, bulabiliyorum, Nede yüreðim, beni bulabiliyor artýk..
Hakan Ezel Bayram
Sosyal Medyada Paylaşın:
hakan ezell Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.