aya mihmandarým diz kýrdým kýrgýnlýðýna çöktüm gölgesine gökyüzüm firar adým sonuna üç nokta konulan bir kesiklik düþündükçe düþüyor kývrýlýyor ünlem yaþamaktan geberiyorum gömüldüm kalýntýlarýna bir aþkýn
boþalýyorum ferimden sekerek uzaklaþýyor yaþam kundaðýmdaki topal serçeler ayak izlerinde üç baþlý ejderha oluyor göç
güneþ yaralarýmý sarýyor kör bir yýlan dilinde þiirle yetiþecek misin kýsadýr uykusu celladýn umut nefesinde kanla yýkar maðrur boynunu ben bulut kalýrým ölüm baðrýnda saðanak hiçliklere gündelikçi
kazayla sýzarsýn düþüme bilirim günlerdir düþmaný hatýralarýn umut ruh payandasý dayanýr durur parmaklarýma dudaklarýn dur yaðma… yüzüm daha genç yivlerim daha erken baðbozumuna uyarma soluðumdan sisleri uyarýna gelirse seviþ harmanlansýn ölü an
nabzým jilet nefesi baharda yaklaþma gözlerime fermaný okunmaz uçurtmam çok oldu kopalý göðsün fýrtýnasýnda
sen becerebilirsen sevgili yeniden doður gözlerim duymam yetmez göreyim aþk intihar kavþaðýnda
iþgal kasýklarýnda pervasýzca debelenerek dölle buluntumu göçüþüne denk gelir belki geliþlerin huþularýna aldanýr ardlarýna takýlýrým
yaþarým belki hayat duraðýma gelirse kaçýrmam rüzgarýný hadi sesle rahmini topraðýn buluntu bir gökte küllerimi duana adarým
K.Y.
Sosyal Medyada Paylaşın:
pastav Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.