Keşke büyümeseydım annem ...

Keþke annemin bana anlattýðý masallardaki hikayelerin sonu gibi olsaydý her hikayenin sonu.
Çadýlar , kötü kraliçeler , kalpsiz krallar
hep annemin anlattýðý o masallarýn
en sevmediðim kýsýmlarýn’da kalsaydý keþke.
Ýyi yürekli prensesler , yaþlý ve iyi niyetli ihtiyarlar , söz dinleyen çoçuklar
keþke masallardaki gibi kazansaydý her hikayenin sonunu.
Keþke kendimi bir çoçuk olarak sonsuzluðun içine haps etseydim.
En büyük hüsran’ým oyunun en güzel yerinde annemin beni eve çarmasý olsaydý.
En büyük hayal kýrýklýðým oyunçakçý’da beðendýðým o bebeði alamamak olsaydý.
Oysaki kücükken en büyük hayalim büyümekti .
Þimdi ise
çoçuksu mutluluklarýmý taþýyan o treni yakalayýp
tekrar bir yolcusu olmak en büyük hayalim.
Ama tren gittiðinde geri dönüp baþka yolcu almazki .
Bak ANNEM .
Hayat bana anlattýðýn masallara hiç benzemiyor muþ .
O cadýlar , o kötü kraliçeler gerceði anlatýyor muþ meðer .
Güzel biten hikayeler , iyi insanlar ise hayatýn bize sunduðu sus paylarýymýþ .
Ama ümidin olduðu yerde hayat çiçeði asla ölmez .
Yüreðimi ümitler süslüyor ANNEM .
Bir gün bir masal kadar güzel bir hikayenin sonunu ben kendi kalemim ile yazýçaðým.
Sosyal Medyada Paylaşın: