Önümde bir yol eriyor rüzgarlý pencerem kayýp, Günler gitgide eskiyor, yalancý... Bir yerde karþýlaþýp sessizce tokalaþýp hissiz bir vedaydý.
Saçýnýn notalarýna dokunup yaklaþsam þarkýlara, dudaklarýn hep ayný besteyi söylüyor... Hala kalbimde kaskatý titreyen gözlerin týnýlarý, uzaktý. Dilinden akan damlanýn göðsünle buluþma anlarý, küçük bir yaðmur damlasýnýn yapraðýndan akmasý... Ve topraða süzülünce hayat verir bakýþlarý... Yeryüzüne alýþkýn köklerin umut salan parmaklarý... Üstümde uyur teninin tabiatý, ve uyanýr bedenim bahar kokan sabahlara...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Faruk Pehlevi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.