SONDUM, SONUMDUN

Söz kýrýmý hýçkýrýklar,
Nazenin dokunuþu rahmetin,
Nasýl da kaygýlý yürek.

Suslarýn iniltisi hanidir,
Hanidir sicim misali maðlup düþlerim.
Sancaðýmda kör yangýn,
Yürek kor,
Gözler sancýlý ve iniltisi:
Hele ki irin yüklü kýyýmlarda
Gözden düþmüþlüðüm,
Aykýrý olduðumu bilsem de…
Yok, gerisi iþte,
Gerilediðim düþüþlerde
Sancýlý bekleyiþlerim.

Tümden geldim,
Sona erdim,
Düðümledim, dünlendim
Ve sanrýlarý yüklendim.
Güncemi de yýrttým senden sonra,
Ýniltisi hazan ve hazin,
Sencileyin deyip de irkildiðim.

Kýnýmda hanidir
Ve kývanýmdayým ölüm denen serzeniþin.
Belki de ölmeliydim.
Öncesiz olsam bile,
Sonrasý külliyen yalan.
Sonrasýzým bile bile
Ve ansýzýn dirildim,
Gelmelerini ilikledim yüreðin çeperine.

Sondum, sonumdun:
Sendin evet, sen.
Sensizliðin yýlgýsý,
Yergisi onca ahvalin
Kýrýk bir nizam,
Kansýz bir devrim.
Hibeliyim aþka:
Ah benim doðurgan üzünçlerim.

Son belli ki ritüelim:
Sensiz ikballerimle yaralý bir kuþum,
Kanadý ölgün gök kubbeye teðerli,
Gidip gelmelerin indinde
Kusurlu bir lehçeyim:
Hem de en alasýndan yüreðin efsunu,
Kýrýlgan sanýlarýn zýkkým bildiði.

Dünden gelmedim ben
Ama sonlanan bir tümceden bile
Ýbaret deðilim:
Yalaným ya da yalansýz:
Kibrinden yoksun
Bir gölgeyim:
Hem de en haþmetlisi,
Dirayetimin sýnandýðý bir tahakkümüm,
Süzgün bir yok oluþa rast gelip de
Ötelendiðim.

Mihrabým aþk:
Mizacým yoksunluk,
Ya miladým?
Varsýn demleneyim biteviye,
Ýliþtiðim hangi dalsa
Son kez kýrýlmak üzere.



Sosyal Medyada Paylaşın: