Bir hevadýr sohbetin, dört kulaðým olsa da
Hoþlanarak dinlemez, hiçbiri duymaz seni.
Riya kusar gözlerin, düzmece yaþ salsa da
Aklý olanlar yemez git; yürü aymaz seni.
Zihni bozuk, sözlerin hevadîden mâada
Minbere baðdaþ kurup boþ kafalar yolmada
ilmi zalimden alýp satmaya yer bulmada
Hakk’ý bilen bir nefer müþteri saymaz seni.
Ar kýzarýr erk bulup alnýna sürsen arý
Meclisi piþkin zevat, avlusu it hangarý
Ýfrite meydan okur mürtecinin kantarý
Ehl-i salip olmadan tartýya koymaz seni.
--
Kim bu aziz ülkenin topraðý hamdýr dese
Dünyada gün görmesin, baðrý tutulsun yese
Âþinayýz bunca yýl, þüphesi yok; takdise
Aþknüma halk, yüz sürüp öpmeye doymaz seni.
_ * * _ / _ * _ / _ * * _ / _ * _
12aðustos2016
mziyadinç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
HOŞGÖRÜ KÖYLÜ GÜZELİ LÂLE (semai) ELİF HZ. ÂSİYE OSMANLI (mesnevi) BENDEGÂN OSMANLI DESTANI (mesnevi) BÂRÂN EFGAN