Meyhoş
Mehtâba karþý siyah bir hercai menekþe
Taç yapraðý üstünde yýldýzlar devran eder.
Gecenin nemi çökmüþ, gök yüzünde pür neþ’e
Aslý suya yansýmýþ, Kerem’le seyran eder.
Aya gölge etmesi, dünyanýn eski huyu
Kýzýþýr Yusuf için Yusuf’a türlü kuyu
Yedi yýllýk tevatür, içene kevser suyu
Mýsýra sultan olan, yýllarý bir an eder.
Mühlet denilen köprü, yýkýlýr geçildikçe
Yâr yüzüne tül çeker, cemâli seçildikçe
Aþk þarabý doyurmaz, yandýrýr içildikçe
O Leylâ’nýn elinden Mecnûn’u vîran eder.
Muþtulanan her belâ, kutlu doðum sancýsý
Coþturur eþiðinde makberimin hancýsý
Aynalarýn sýrrýnda aynýnýn yabancýsý
Arzu’ya mihrâbým der, Kamber’i hayran eder.
Güneþten bir hâredir, yansýr toprak üstünde
Daðlar pâre pâredir, baþým kopar büstünde
Dumansýz ateþim der, sen de bana üstün de..!
Kavurur þu gül’zârý, Uraz’a nîran eder...
Erol URAZ 14.06.2016 Kýrklareli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.