anýlar açýk bir yara gibi oturmuþ yalnýzlýktan örselenmiþ yüreklerde
þimdi bir ayrýlýk þarkýsýdýr sevda, cümleleri yarým kalmýþ dillerde
zaman iki ucu sivri karanlýk
aktýk aðrýlý gecelere
avuçlarýmýzda kazýdýk umudu
tenha yerlere astýk
büyüttük yalnýzlýðý kendi gölgesinde
yýkadýk yüzümüzü ölü ýrmaklarýn suyunda
derin ve deli bir denizdi dillerimiz
ucuz kavgalarýn hýrçýn sesiyle
ne sonsuzluðumuz kaldý
ne de giz
sudan sebeplerle yorduk yüreklerimizi
gururlu ama çaresiz bir maðlup gibi
çekilerek sessizliðin gülünç karanlýðýna
koynumuzda düþ kýrýklýðý biriktirdik
giydirdik üstüne alevden gömleði
gizemli suskunluklar altýnda hüzne rehin verdik sevdayý
uðurladýk ýssýz daðlarýn eteðine
her ayrýlýk aðzýnda bir parça tabutla geldi
oysa ne çok yakýþýyordu bize sevmek
*Müsadenizle*